هر سلول بدن انسان تحت‌ تأثیر یک ساعت درونی قرار دارد که ریتم‌های شبانه ‌روزی ۲۴ ساعته‌ای را دنبال می‌کند. این ریتم‌ها به‌وسیله‌ی چرخه‌ی طبیعی روز و شب و عمدتا به کمک نور خورشید و تا حدودی نیز به‌وسیله‌ی عادات اجتماعی تنظیم می‌شوند. در یک سیستم سالم، هورمون‌های گلوکوکورتیکوئیدی، هر روز صبح از غدد فوق کلیوی ترشح می‌شوند. ترشح گلوکوکورتیکوئیدها پیش از بیدار شدن موجب می‌شود که بدن اسیدهای چرب و قند را به‌عنوان منبعی از انرژی مصرف کند تا ما بتوانیم فعالیت‌های روزانه‌ی خود را آغاز کنیم. هنگامی که ریتم شبانه ‌روزی دچار اختلال می‌شود (مثلا طی شب‌ کاری یا پرواززدگی) یا زمانی‌که سطوح گلوکوکورتیکوئیدها تغییر می‌کند (مثلا در سندرم کوشینگ یا استفاده‌ی بالینی طولانی‌ مدت از این داروها)، اختلالات متابولیکی شدیدی مانند چاقی، دیابت نوع 2 و بیماری کبد چرب ممکن است بروز کند. بنابراین، هدف پژوهشگران از انجام مطالعه‌ی حاضر، درک قله‌های روزانه‌ی ترشح هورمون استرس، تأثیر این هورمون‌ها روی ساعت درونی بدن و نقش آن‌ها در چرخه‌های روزانه‌ی متابولیسم بود.